مرداد ۱۱, ۱۳۸۱
در این جلسه حضرت استاد ابتدا این نکته را به همه سالکین الی الله تذکر دادند که باید شما بندگی خدا را تمرین کنید و در مجالس تمرین صمت را بنمایید تا روحتان به کمال برسد و حرف های لغو و بیهوده نزنید و سپس در ارتباط با امراض روحی معنای نفاق را بیان کردند و مواردی که دو رو یا دو رنگ بودن اشکال ندارد و باید تقیه کرد را توضیح دادند و فرمودند در مسئله تقیه اجتهاد کردن آن راحت تر از تقلید می‌باشد و ضابطه کلی در موضوعاتی که باید تقیه کرد این است که هر جا ضرر زیادی یک مسئله داشته باشد واجب است که تقیه کنید و اگر ضررش کم است کراهت دارد که صفا داشته باشید و اگر ضرری ندارد می‌توانید آن کار را انجام دهید و سپس اشاره‌ای به مسئله سِر نگهداری نموده و فرمودند اسرار دیگران را حفظ کنید زیرا افرادی که بدی های دیگران را بیان می‌کنند نمّام هستند و هرکس آن را گوش دهد ملعون است و اگر باور کند ملعون تر است و اگر ترتیب اثر دهد بیشتر ملعون است و لذا برای نجات از این آفات روحی باید کارهای برادر مؤمن را حمل بر خوبی کرد و با دیگران با حسن ظن برخورد نمود تا از امراض روحی نجات پیدا کنید و کوشش کنید که هم قلبتان پاک باشد و هم زبانتان تا حکمت در قلب و زبانتان جاری شود و امراض روحی را جدی بگیرید و به دستورات عمل کنید تا موفق به تزکیه نفس شوید و همچنین متذکر شدند که در زمان غیبت امام زمان (علیه السلام) بدون تردید انسان نیاز به استاد دارد تا به کمالات برسد.