۸- مرحوم آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی – علت هجرت از مشهد به قم

بسمه تعالی
روزهای قبل درباره خودم می‏گفتم ...
در مشهد تا سن هفده سالگی بودم. در این مدت درباره عقائدم تحقیقات بسیار دقیقی انجام می دادم. زیرا اهل معنی می گفتند اگر انسان بخواهد موفق به تزکیه نفس بشود و چشم و گوشش به حقایق باز شود و حکمت در قلبش جای بگیرد اول باید عقائدش را در صراط مستقیم قرار دهد. لذا با مرحوم آیة اللّه حاج شیخ مجتبی قزوینی مأنوس شدم. خوشبختانه منزل ایشان نزدیک منزل ما بود و تا وقتی در مشهد بودم زمستان و تابستان با آن مرحوم در تماس بودم و از سن هفده سالگی تا وقتی که ایشان زنده بود اگر چه در زمستان ها در قم مشغول تحصیل بودم ولی در تابستان که به مشهد بر می گشتم در درس های ایشان و در جلسات خصوصی ایشان در خدمتشان بودم و عقائدم را از ایشان اجتهادی یاد گرفتم و آن مرحوم مرا از مطالب سری و حقایق قرآنی جدای از آنچه در کتاب هایشان نوشته‏ اند آگاه می فرمودند و لذا در فلسفه و علوم غریبه و تزکیه نفس و کمالات روحی به من خیلی چیزها یاد دادند. تا آنکه در سال ۱۳۳۱ شمسی با مرحوم ایة اللّه شریف رازی صاحب کتاب گنجینه دانشمندان آشنا شدم و او هم خودش از اولیاء خدا بود و هم اکثر اولیاء خدا را می‏شناخت. لذا به من اصرار کرد که از مشهد برای تحصیل به حوزه علمیه قم بروم. زیرا در آنجا بهتر می توانستم با مرحوم حاج ملا آقا جان و سایر اولیاء خدا در تماس باشم. در تاریخ فوق از مشهد به قم با ایشان هجرت نمودم.