۶۳- مرحوم آقای رضوی

بسمه تعالی
در صفحات قبل گفتم که وقتی وارد قم شدم با مرحوم آقای رضوی هم مباحثه بودم و به درس رسائل و مکاسب مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد خندق آبادی که خصوصی برای ما دو نفر درس می فرمود می رفتیم. در سال ۱۳۴۱ که من به مشهد مقدس برگشتم، مرحوم آقای رضوی هم به مشهد آمدند و در کنار قبر مطهر جدِّ بزرگوارشان حضرت علی بن موسی الرضا علیهما السلام اقامت کردند و طبق معمول که در قم مجلس روضه ای داشتند در مشهد نیز در منزل داشتند و حدیث کساء را مرحوم آقای حاجی واله می خواند و جمعی ازاهل محبت به اهل بیت عصمت و طهارت در آنجا جمع می شدند. مرحوم آقای رضوی با این توسلات به مقام رفیعی از معنویات رسیده بود. حتی گاهی نقل می کرد که من وقتی مشغول صلوات بر محمد آل محمد علیهم السلام بودم. ناگهان مشاهده کردم حجاب های ملکی از جلوی چشمم کناری رفت حتی سقف اتاق برداشته شده بود و آسمان و ملکوت عالم را می دیدم. ایشان بوسیله همان توسلات به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تزکیه نفس شده بود و به کمالات معنوی خوبی رسیده بود. معظم له اهل لاهیجان بود و پدر بزرگوارشان در آنجا سکونت داشتند و مجالس عزاداری و تبلیغات دینی در ماه محرم و صفر برگذار می کردند. مجلس آن بزرگوار، که او هم از برجسته گان علماء اهل معنی بود بسیار پر معنویت و با صفا بود. در سفری که با آیة الله خامنه ای دام ظله و بعضی از دوستان به لاهیجان داشتیم. در مجلس ایشان شرکت کردیم و از معنویت آن مجلس استفاده بردیم. معظم له در مشهد با ما رفت و آمدی داشتند و عکس فوق در منزل ییلاقی ما در طرقبه مشهد مقدس برداشته شده و به یاد ایشان این سخن را گذاشته ایم.
خدا ایشان را رحمت کند و او را با اجداد بزرگوارش محشورش نماید.