۱۲۱- شروع تدریس تزکیه نفس و اعتقادات و یادگرفتن احکام و قرآن توسط شاگردان

بسمه تعالی
من از سال ۱۳۴۱ که در مشهد به تبلیغ دین از راه تاسیس کانون بحث و انتقاد دینی مشغول بودم تا می توانستم سخنی از معنویات و سیر الی الله به زبان جاری نمی کردم. مگر آنکه از من تحت عنوان سئوال پرسیده می شد. در دهه ۱۳۶۰ هجری شمسی جمعی که آمادگی برای تزکیه نفس را داشتند و معتقد بودند بلکه مشاهده می کردند که قیامت و آخرتی هست به من مراجعه کردند و راه تزکیه نفس را از من پرسیدند. من هم بطور غیر عادی جمعی را در مرحله یقظه و توبه آنچنان تربیت کردم که اقل کارشان ترک محرمات و انجام واجبات بود و ترتیب برنامه شان از این قرار بود که آنها دفتری تهیه می کردند و من به تناسب روحیاتشان و امراض روحیشان مطالبی را به آنها دستور می دادم و خلاصه اش را در دفترشان می نوشتم و از آنها با کمال جدیت و قاطعیت می خواستم که باید عمل کنند. به آنها تذکر می دادم که باید مطابق دستور قرآن کریم برای رشد و کمال صد در صد بدون چون و چرا طبق دستور استادتان مانند حضرت موسی در مقابل حضرت خضر علیهما السلام عمل کنید و متعهد باشید. آنها هم به این تعهد عمل می کردند و برنامه خودشان را دقیق انجام می دانند. در کنار برنامه تزکیه نفس اعتقاداتشان را با درس های منظم و پی در پی که خودم عهده دار آنها بودم و در ظرف یکسال در ۳۰ نوار برای آنها گفتم و امتحان گرفتم و دستور خواندن قرآن در هفته ۳۰ آیه که هر روز هفته همان ۳۰ آیه را تکرار کنند تا روخوانی قرآن برایشان روان گردد و یاد گرفتن احکام از رساله عملیه مراجع که برای آنها الزامی بود و نوشتن روحیاتشان در دفتر شان و هرچند مدت یک مرتبه برای کنترل به اینجانب ارائه دهند و سالهای بعد که یک دوره به ترتیب فوق قرآن خوانده شد باز دوباره به همان ترتیب ولی با ترجمه قرآن که اینجانب به قلم سلیس ترجمه کرده بودم روزی ۳۰ آیه با ترجمه قرائت می کردند
(بقیه مطالب در روز بعد توضیح داده می شود).