۵۲- اهمیت تزکیه نفس

بسمه تعالی
من با جمعی از علماء و بزرگان رفاقت و صمیمیتی داشتم و غالباً با آنها رفت و آمد میکردم و مباحث علمی خوبی در فلسفه و فقه و اصول داشتیم. با بعضی از آنها صد در صد در اعتقادات و اخلاقیات موافق بودیم و با بعضی گاهی به بحث می نشستیم. موضوعی که مورد بحث واقع می شد غالباً این بود که چرا در میان سه علمی که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم بر مسلمانان واجب کرده و فرموده: « طَلَبُ العلمِ فَریضَةٌ عَلی کُلِ مُسلمٍ وَ مُسلمةٌ » بیشتر از همه به فقه و اصول می پردازیم ؟ چرا درباره مسائل مهم تزکیه نفس و اعتقادات آنقدر اهمیت نمی دهیم ؟ مسئله تزکیه نفس که به قدری اهمیت دارد که خدای تعالی با یازده قسم در سوره « شمس » تمام رستگاری را مربوط به آن دانسته است، چرا اهمیت نمی دهیم ؟ که گاهی بعضی از علماء بزرگ را می بینیم به خاطر اهمیت ندادن به این مسئله جاه طلبی ها و ریاست طلبی ها و هواهای نفسانی زیادی در آنها مشاهده می شود و این مسائل را اگر کسی اجتهاداً تعقیب کند آنچنان که یک فقیهِ اصولی را با سواد می دانیم او را در این حد با سواد تصور نمی کنیم. بلکه گاهی او را بی سواد هم می دانیم مثلاً مثل مرحوم حاج ملا آقا جان زنجانی که نِحریری در علم اخلاق و تزکیه نفس و مربی اولیاء خدا بود بی سوادش می دانیم و آیت الله امینی صاحب الغدیر را که در اعتقادات زحمت زیادی کشیده بود و از هر مجتهد فقه و اصولی اهمیت کاریش بیشتر بود، مانند یک مرجع تقلید او را با سواد نمی دانیم همه دوستان در این موضوعات متفق بودند و لذا من از همان زمان ها متوجه شدم که خدای تعالی بیشتر از همه از من می خواهد که به تحقیق درباره شناخت روح و سپس شناخت امراض روحی و بعد از آن معالجات امراض روحی و متخلق شدن به اخلاق الهی و تربیت اهل توبه و تقوی و سیر الی الله و تزکیه نفس که اهم علوم سه گانه است بپردازم. لذا در مدت چهل سال در کانون بحث و انتقاد دینی پاسخ سئولات دینی و اخلاقی را می گفتم و به نظر خودم و واقعیتی كه معتقد بودم از هر كاری اهمیت این عمل بیشتر بود و توفیقات بیشتری هم پیدا كردم و بحمد الله نتائج فوق العاده ای هم به دست آمد که انشاء الله بعداً شرح آن گفته خواهد شد.