۳۹- آقای تهرانی

بسمه تعالی
روزهای قبل درباره خودم می گفتم ...
در مدتی که با خوبان و اولیاء خدا مانوس بودم به عالم اهل معنی ای بنام آقای تهرانی برخورد کردم. معظم له مدتی در مشهد سکونت داشتند و در تهران قبلا در مسجد بزازها که متعلق به پدرانشان بود نماز می خواندند. معظم له در مسائل روحی و معنوی فوق العاده گی خاصی داشتند. من از ایشان در مسائل روحی استفاده های زیادی کردم. معارف حقه ای که از سخنان قرآن و عترت خارج نبود برای ما بیان می کردند. در مشهد در مسجد بالای سر حضرت رضا علیه السلام در حرم مطهر نماز می خواندند. از علمائی بودند که مربی دیگران در رسیدن به خدای تعالی و لقاء او استادی خاصی داشتند.
در اوائل که من با ایشان تماس داشتم اصرار زیادی می کردم که مطلبی به من بگویند تا فلاح و رستگاری را بدون زحمت بدست بیاورم. روزی به من فرمودند: « هر کاری را که می دانی خوب است انجام بده و هرکاری را که می دانی بد است ترک کن و در این مسئله جدی باش » من در اوائل خیال می کردم این کلام زیاد حل مشکل نمی کند ولی بعدها فهمیدم حقیقت جز این نیست و اگر کسی به آنچه می داند عمل کند خدا آنچه را که نمی داند به او الهام می کند خدای تعالی ایشان را رحمت کند و اجر جزیل به او مرحمت بفرماید.